KARA ÇADIRIN KARA EVLATLARI 3

Evet nerede kalmıştık, daha ediğin bağını bağlayamıyordum ilk şu oğlakları güt (otlatmak) gel dediklerinde... Şaka şaka o kadarda eski değil, edik filan yoktu çocukluğumda. Sadece pantolonumun içine çamaşırları koyamazdım kendi başıma ve hep bir tarafları dışında olurdu. Ama diğerleri doğrudur, neler mi? Ders ve sınavlara okula gidip gelirken çalıştığım, ilk çobanlığımda kaybolduğum, ilk yevmiyeye 7-8 yaşlarında gittiğim, çadırda kıl çulun üstünde doğduğum, ilk ve orta okula 3-4 km bazen de 7-8 km yol yürümek zorunda olduğum, kuyu suyunun içine şeker atıp öğlen yemeği yediğim ve diğerleri...
     Böyle dostlar tamda bunlar yaşadıkları kara çadırın kara çocuğunun. Geçmişe gömülüp kalmak değil yapmaya çalıştığı, yoğu-zoru hatırlamak şükretmek ve belki bazı unutmuşlara hatırlatmak ve birde hiç bilmeyen duymayanlara gerçekten olduğunu anlatmaya çalışmak, dil döndüğünce...
    Öyle haftasonu, yaz veya başka tatiller yoktur yörük ve yörük çocuklarına. Dedim ya hayvanlar beklemez ya bugün de yatsın ağılda denmez denemez hiçbir vakit. İlla birisi açacak o ağılın ağzını ve yemleyip samanlayıp, dolaştırıp gelip suyunu, yemini eksik etmeyecek. Ancak bugün ben bakayım da sen dolan gel çarşıda pazarda işini gör gel diye aile içi veya komşuyla paylaşım olursa, öyle olur yoksa oldum billah deseniz yine de dinlemezler. Bu işin belki de en zor yanı budur. İşine gelirse, gelmezse n’olacak ki, kader seçmiş bir defa yörük çocuğu, kara çadırın kara çocuğu olmuşsun. Hangimizin seçme şansı vardır ki hangi aileye çocuk olmak gibi. Böyledir işte, tatil dinlemez işler. Sabah daha namaz vaktinde kalkıp kahvaltı hazırlayıp varsa yayık vb evdeki işleri halletmekle başlar gün. Ve taki akşam yemeğini yiyip, bulaşığı yalaşığı halledip yatma saatinde biter ancak koşuşturmaca, öyle yoruldum, az dinleneyimde sonra yaparım yoktur.
    Tatili yoktur, tatil demek iş demektir KARA ÇADIRIN ÇOCUKLARINA. Diyorum ya daha yürümeye başlayıp aklı hafif erer, ermez başlar hayat, sorumluluk. Ev beklemektir, oğlak-hayvanların başında durmak veya sağım zamanı kuzluk ağzı bekleyip tek tek salmaktır en basitinden İlk işleri... Nice büyüklerin karşılaştığında hafif çekineceği işler. Şimdi masa başı işler yapanlar akşam eve gelince çok yorulduk diyoruz ya, gidin sorun yorgunluğu, Ağustos'un sıcağında 90 derece eğilip orak sallayıp akşama kadar ekin deren KARA ÇOCUKLARA. Bırakın ekin dermeyi, o şekil akşama kadar değil bir kaç saat beklesek inanın belimiz ağrımaktan çatlar...
     Okul yıllarına gelirsek hayatın, anlatmaya çalıştım yukarıda ama kısa özet geçeyim. 1-2 saat kadar yol yürüyüp gelir gider okula, çünkü çadırdan gelmek zorundadır tamamen veya belli dönemlerde. Öyle yolda bayırda oynayıp dalıp gitmeye fırsatı yoktur KARA ÇADIRIN KARA ÇOCUKLARInın. Çünkü eve varıp oğlaklar kuzlukta meleşip dururlar KARA ABİm gelsede salsa bizi, acımızdan kırıldık burada. Sonrasında o küçücük çelimsiz vücut ne desin bu yorgunluğa, akşam 2-3 lokma bişey yesekde yatsaktır mod. Öyle eve gelipde ders çalışmaya kırk dereden su getiren şimdiki çocuklara git 3-5 gün yaşa o günleri diyesi geliyor insanın. O yüzden kara çadırın kara çocukları ders çalışma işini yolda gidip gelirken halletmek zorundadır. Ama öyle çalışılan dersin yollarda geçen zamanların çok değeri vardır ve akılda kalıcı hali bir başkadır.
     15 tatiller vardır ya olsada şöyle bir kış, kar tatili yapsak şöyle karların içinde yuvarlana yuvarlana kaysak dediğimiz. KARA ÇOCUKLARa onlarda iş demektir, neden mi? 01.02.2019